Udostępnij to:

Jak widać na mapie, prześladowanie chrześcijan ma miejsce przede wszystkim na terenach podbitych przez islam. Według rankingu OpenDoors za rok 2017, arabski muzułmański kraj Bahrajn znajduje się na 48. miejscu, co jest naprawdę dobrym wynikiem. Zauważmy, że w pierwszej dziesiątce prześladowców chrześcijan na świecie jest tylko jeden kraj niemuzułmański (Korea Północna), który tylko potwierdza regułę: motorem prześladowań chrześcijan jest antychrześcijańska ideologia – czy to ateistyczna, czy to muzułmańska, nastawiona na wymordowanie wszystkich niewiernych, w tym chrześcijan.

W Bahrajnie mieszka ok. 1.300.000 osób, w tym 65 tys. chrześcijan. Zarejestrowano w tym kraju 19 Kościołów, do których, rzecz jasna, nie mogą należeć miejscowi konwertyci z islamu, których liczba nie jest znana. Na przykład kościół katolicki pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, zbudowany w 1940 r., posługuje dla ok. 140 tys. wiernych pochodzących z Indii, Filipin, Pakistanu, Bangladeszu oraz Sri Lanki. Osoby nawrócone z islamu cierpią najdotkliwiej, ponieważ sprawcami prześladowań są przede wszystkim członkowie rodzin oraz lokalnych społeczności.

Open Doors informuje, że główną siłą napędzającą prześladowania, które dotykają chrześcijan w Bahrajnie, jest islamski ekstremizm. Wymienia też „dyktatorską paranoję”. Jednak wystarczy popatrzeć na Syrie lub Irak, gdzie dyktatury zostały obalone w celu ustanowienia demokracji, by zauważyć, że dyktatura w warunkach islamu czasami ma pozytywne aspekty. Np. w Katarze szejkowi się zdarza obdarzyć chrześcijan ziemią pod budowę kościoła, a w Jordanii król nieraz sprzyja chrześcijanom.

Władcy leżącego w Zatoce Perskiej Bahrajnu państwa zdołali skonsolidować swoje siły za pomocą środków represji. To, głównie szyickie państwo, jest dość tolerancyjne, a to za sprawą swej międzynarodowej pozycji w bankowości oraz handlu. Znacząca liczba chrześcijan ekspatriantów (głównie z Południowej Azji) pracuje i mieszka w Bahrajnie, ciesząc się pewnymi swobodami pozwalającymi im na praktykowanie swej wiary podczas prywatnych nabożeństw. Jednak ewangelizowanie muzułmanów jest nielegalne. Konstytucyjnie zapewniona wolność religijna jest pełna sprzeczności. Z jednej strony bowiem konstytucja gwarantuje wolność religii, z drugiej jednak bardzo stanowczo stwierdza, że praktykowanie swojej wiary nie może pogwałcać ustalonych zwyczajów, polityki społecznej oraz publicznego morale. W roku 2014 ogłoszono plan zbudowanie pierwszej katolickiej katedry w Bahrajnie, która miała stać się „symbolem chrześcijaństwa w sercu islamu” i posługiwać ok. 2,5 mln katolików regionu. W okresie objętym badaniami WWL 2017, król podarował ziemię pod budowę drugiego koptyjskiego kościoła.

Obszary życia i przemoc fizyczna (wg OpenDoors):

• Poziom ogólnej presji wywieranej na chrześcijan jest nadal bardzo wysoki. Wzrósł nawet nieco w porównaniu z okresem WWL 2016.
• Chrześcijanie zmagają się z największą presją w obszarach życia prywatnego, życia w rodzinie oraz życia w państwie. W każdym z tych obszarów wskażnik presji jest na poziomie bardzo wysokim. Odzwierciedla to sytuację osób nawróconych z islamu (MBB), które doświadczają presji ze strony rodziny, przywódców lokalnej społeczności, a także urzędników państwowych.
• Wskaźnik dotyczący przemocy znajduje się na poziomie zero, tak samo jak w okresie WWL 2016.
• Ogólnie prześladowania w Bahrajnie podsycane są obecnością islamskiego ekstremizmu, dyktatorskiej paranoi, a także (do pewnego stopnia) antagonizmu plemiennego, a napędzane działaniami muzułmańskich przywódców religijnych, członków rodzin, przywódców lokalnych społeczności oraz urzędników państwowych. Czynniki te współdziałają ze sobą, co czyni życie chrześcijan niezwykle trudnym.

Początki chrześcijaństwa w Bahrajnie sięgają pierwszych wieków i są związane z chrześcijanami asyryjskimi. Ich biskupi posługiwali w regionie nazywanym Bet Katraje, obejmującym dzisiejszy Katar, Bahrajn,  wyspę Tarout, Al-Khatt oraz Al-Hasa. W V stuleciu region ten był jednym z najważniejszych centrów Asyryjskiego Kościoła Wschodu, ale wraz z początkiem panowania islamu na Półwyspie Arabskim od VII wieku rozpoczął się upadek chrześcijaństwa aż do całkowitego wytępienia wyznawców Chrystusa w IX w.

Czytaj również:

• o chrześcijanach Kataru
• o chrześcijanach Jemenu
• o chrześcijanach Emiratów Arabskich
• o chrześcijanach Arabii Saudyjskiej

Licznik trupów dla Allaha: 110 tysięcy pomordowanych w ponad 60 krajach w ciągu 5 lat