autor: Abu Lahab Al-Masry
W większości religii (jak np. chrześcijaństwo i judaizm) głównym wrogiem Boga jest szatan. Odwrócenie tego twierdzenie jest również prawdziwe: Bóg jest wrogiem szatana. W islamie jednak sprawa ma się inaczej. Szatan nie jest w sposób jasny określony jako wróg Allacha, co więcej, w niektórych miejscach jest on określany jako ten, który mu pomaga i jest jego wspólnikiem w wielu działaniach i cechach. Jest to do tego stopnia pomieszane, że nie wiadomo w niektórych wersetach Koranu, kto przemawia, Allach (bóg Koranu) czy szatan.
Ważne, abyśmy sobie uzmysłowili, że wrogiem Allacha w Koranie są ludzie wszelakich wyznań, języków i religii (za wyjątkiem muzułmanów):
„Przygotujcie przeciwko nim, ile możecie sił i oddziałów konnicy, którymi moglibyście przerazić wroga Allacha i wroga waszego, jak również innych, którzy są poza nimi, a których wy nie znacie. Allach ich zna! A to, co wy rozdajecie na drodze Allacha, to zostanie wam w pełni oddane i nie doznacie niesprawiedliwości”. (sura 8:60)
W innym wersecie z kolei Koran wyjaśnia, że ludzkość jest również wrogiem szatana:
„Zaprawdę, szatan jest dla was wrogiem! Uważajcie go więc za wroga. On wzywa tylko swoich stronników, aby byli mieszkańcami ognia płonącego”. (sura 35:6)
W jednym wersecie ludzie są wrogami Allacha, a w innym – szatana!
W opowiadaniu o stworzeniu Adama i tego, co nastąpiło później w Koranie (sura 17:61-65) dowiadujemy się o spisku między Allachem i szatanem przeciw ludziom: Allach rozkazuje szatanowi, by pokłonił się człowiekowi; kiedy ten odmawia, Allach się wścieka biorąc na siebie zniszczenie wszystkich ludzi za wyjątkiem wierzących (czyli muzułmanów); szatan za to wziął na siebie zniszczenie reszty ludzkości, czyli muzułmanów. Tak więc wspólny cel Allacha i szatana w Koranie jest jeden – zniszczenie ludzkości. Dlatego widać zbieżność działań i cech Allacha i Mahometa.
Spróbujcie na podstawie poniższych wersetów oddzielić między działaniem i cechami Allacha, a szatana:
Sianie wrogości i nienawiści:
„Od tych, którzy mówią: „Jesteśmy chrześcijanami!”, wzięliśmy przymierze. Lecz oni zapomnieli część tego, co im zostało przypomniane; My wznieciliśmy wrogość i nienawiść wśród nich aż do Dnia Zmartwychwstania. I niebawem obwieści im Bóg to, co oni czynili”. (sura 5:14)
„Żydzi powiedzieli: „Ręka Boga jest skrępowana!” To ich ręce są skrępowane, oni zaś zostali przeklęci za to, co mówili. Ręce Boga, przeciwnie, są szeroko otwarte: On rozdaje, jak chce. I to, co tobie zostało zesłane od twojego Pana, z pewnością u wielu z nich powiększa bunt i niewiarę. My rzuciliśmy między nich wrogość i nienawiść aż do Dnia Zmartwychwstania.” (sura 5:64)
„szatan chce tylko rzucić między was wrogość i nienawiść przez wino i majsir i odwrócić was od wspominania Boga i od modlitwy. Czyż wy nie zaprzestaniecie!” (sura 5:91)
Współpraca między Allachem i szatanem – Allach rozkazuje, a szatan posłusznie realizuje!
„Czy ty nie widziałeś, iż posłaliśmy szatanów przeciw niewiernym, aby ich stale pobudzali do złego?” (sura 19:83)
„I przydzieliliśmy im współtowarzyszy, którzy im upiększyli to, co jest przed nimi i co jest za nimi.” (sura 41:25)
Upiększenie dzieł, czyli o jakie upiększenie chodzi w surze 41:25:
„Zaprawdę, tym, którzy nie wierzą w życie ostateczne, upiększyliśmy ich działania, więc oni wędrują na oślep.” (sura 27:4)
„Gdyby się chociaż upokorzyli, kiedy przyszła do nich Nasza srogość! Lecz zatwardziałe były ich serca i upiększał im szatan to, co oni czynili.” (sura 6:43)
Zbłądzenie z właściwej drogi:
„Dlaczego stanowicie dwie partie w odniesieniu do obłudników? Allach odrzucił ich, bo na to sobie zarobili. Czy wy chcecie poprowadzić drogą prostą tych, których Allach sprowadził z drogi? Kogo sprowadził z drogi Allach, dla tego nie znajdziesz żadnej drogi.” (sura 4:88)
„Czy ty nie widziałeś tych, którzy twierdzą, że uwierzyli w to, co im zostało objawione, i w to, co zostało objawione przed tobą? Oni chcą się poddać pod sąd bożka Saguta, a przecież zostało im nakazane, by w niego nie wierzyli. Szatan chce ich sprowadzić na dalekie bezdroża.” (sura 4:60)
Nakaz popełniania rozpusty i nieprawości:
„A kiedy chcemy zgubić jakieś miasto, to nakazujemy jego mieszkańcom żyjącym w dobrobycie, aby oddawali się tam rozpuście. Wtedy sprawdza się nad nim słowo i niszczymy je całkowicie.” (sura 17:16)
„I dał jej [duszy] skłonność – do nieprawości i bojaźni Bożej.” (sura 91:8)
„On [szatan] wam nakazuje tylko zło i bezeceństwo i każe wam mówić przeciw Allachowi to, czego nie wiecie.” (sura 2:169)
Doświadczenie (które jest gorsze od śmierci!):
„Tak doświadczyliśmy jednych przez drugich, aby mówili: „Czy to są ci spośród nas, których obdarował Allach?” Czyż to nie Allach zna najlepiej tych, którzy są wdzięczni?” (sura 6:53)
„O synowie Adama! Niech was nie skusi [doświadczy] szatan, jak wówczas gdy wyprowadził waszych rodziców z Ogrodu, zdejmując z nich ubiór, by im ukazać ich nagość. On przecież widzi was – on i jego plemię – tam, skąd wy ich nie widzicie. Oto My uczyniliśmy szatanów opiekunami tych, którzy nie wierzą!” (sura 7:27)
W tym wersecie mamy wspólne doświadczanie, próbowanie (jeden pomaga drugiemu):
„by uczynił [Allach] to, co podsuwa szatan, próbą dla tych, w których sercach tkwi choroba i którzy serca mają zatwardziałe. Zaprawdę, niesprawiedliwi daleko odeszli w swoim odszczepieństwie!” (sura 22:53)
Zdegradowanie:
„Wtedy szatan spowodował, że potknęli się o nie, i wyprowadził ich z tego stanu, w którym się znajdowali. I powiedzieliśmy im: „Idźcie precz! Wy będziecie wrogami jedni dla drugich! Będziecie mieli stałe miejsce pobytu na ziemi i używanie do pewnego czasu.”” (sura 2:36)
„Zobaczysz, jak ich tu przyprowadzą, upokorzonych od poniżenia, jak będą spoglądać ukradkiem. I powiedzą ci, którzy uwierzyli: „Zaprawdę, stratni są w Dniu Zmartwychwstania ci, którzy utracili siebie samych i swoją rodzinę.” I tak, zaprawdę, niesprawiedliwi znajdą się w cierpieniu nieustannym!” (sura 42:45)
Wróg jest jeden – rodzaj ludzki:
„Zaprawdę, szatan jest dla was wrogiem! Uważajcie go więc za wroga. On wzywa tylko swoich stronników, aby byli mieszkańcami ognia płonącego.” (sura 35:6)
„Przygotujcie przeciwko nim, ile możecie sił i oddziałów konnicy, którymi moglibyście przerazić wroga Allacha i wroga waszego, jak również innych, którzy są poza nimi, a których wy nie znacie. Allach ich zna! A to, co wy rozdajecie na drodze Allacha, to zostanie wam w pełni oddane i nie doznacie niesprawiedliwości.” (sura 8:60)
Allach kusi szatana, a szatan zwodzi ludzi:
„Ponieważ mnie kusiłeś, rzekł szatan, będę usiłował odwodzić ludzi z dróg twoich.” (sura 7:15)
„Opowiedz im, co się stało z człowiekiem, który nie chciał przyjąć wiary naszej, oto szatan go ścigał i wprowadził w swoje zasadzki [zwiódł].” (sura 7:174)
Z powyższych wersetów widać wyraźnie zakres współpracy w słowach i czynach między Allachem a szatanem w Koranie. Zadajmy więc kilka pytań:
– jeśli szatan był w stanie robić to, co robi Allach, to dlaczego Allach sam tego nie robi?
– czy są to dzieła, które przeciwstawiają się szatanowi, czy raczej Allach pomaga szatanowi w jego działaniu, a nawet czyni to lepiej?
– czy szatan nie sprzeniewierzył się Allachowi? Dlaczego więc szatan odpowiada na jego rozkazy, jak jest to napisane w surze 19:83: „Czy ty nie widziałeś, iż posłaliśmy szatanów przeciw niewiernym, aby ich stale pobudzali do złego?” Albo szatan pomaga Allachowi w jego działaniu, albo wymieniają się rolami! Zobacz tafsir (komentarz) Ibn Al-Dżalalajn: „posłaliśmy” oznacza „daliśmy im, szatanom, władzę nad niewiernymi”, aby ich pobudzali do grzechów.
Gdybyśmy odpowiadali na wyżej postawione pytania racjonalnie i logicznie, moglibyśmy wyciągnąć następujący wniosek: gdyby pozbawić Allacha kilku „dekoracji” i „makijażu”, które dał mu Koran i muzułmanie, odkryjemy, że bóg Koranu to sam szatan!